wtorek, 24 lutego 2009

o niepokojącym uczuciu nicości/about the disturbing feeling of nothingness


"about the disturbing feeling of nothingness"
"o niepokojącym uczuciu nicości"

calm just like now
tak spokojnie jak teraz
as i sit here in the corner
jak siedzę sobie tutaj w kącie
among empty walls
pomiędzy pustymi ścianami
overwhelmed by the happiness
przytłoczona szczęściem
of being all alone
bycia zupełnie samą
and as my words flow gently
i tym, że moje słowa płyną łagodnie
to return echoing from the walls
aby się odbić echem od ścian
wanting to achieve some meaning
chcąc zdobyć jakąś treść
i'd like to have any meaning...
chciałabym nadać im jakiś sens...


(can you hear me now?)

(czy słyszysz mnie teraz?)
restless stream of thoughts
niespokojny potok myśli
before my eyes
przed moim oczami
my wings are fluttering
moje skrzydła trzepoczą
and clattering
i stukoczą
and in my ears it sounds so heavenly
a w moich uszach to brzmi tak niebiańsko
that the pain is hard to stand
że ból jest nie do wytrzymania
i flow like spilled blood
i płynie jak rozlana krew
as i stare at the clouds
kiedy wpatruję się w chmury
in a shape of flying saucers
o kształcie latających spodków

Niezwykły tekst. Widziałam kiedyś chmury w kształcie latających spodków. Na płonącym niebie, we Francji.

1 komentarz:

Anonimowy pisze...

Tytuł jest niesamowity. Ale... nie każda nicość niepokoi, czasem takie uczucie pozwala odpocząć. Przynajmniej mi. Ale może chodzi o coś innego.